Το παλικάρι της φακής

Κάτω από το κρεβάτι
είναι δράκος σε παλάτι
δεν κοιμάται το φυλάει
στα σκοτάδια μας κοιτάει.

Τράβα ως πάνω το σεντόνι
κλεισ' τα μάτια αν σε σώνει
πάρε ανάσα κράτησε την
μ' αν φοβάσαι ξέχασε την

Μη χαθείς στο μαξιλάρι
γίνε τώρα παλικάρι
πάρε σκούπα για σπαθί
τράβα κέρδισε τη γη

Μία στην καρδία του ρίξε
πως μεγάλωσες πια δείξε
άλλη μία στα φτερά
πρόσεχε βγάζει φωτιά

Πάρτ' το αίμα του ζεστό
κράτα το για φυλαχτό
το κακό να ξεριζώνει
το θεριό να μη ζυγώνει

Την βασιλοπούλα σώσε
δυο φιλιά στα χείλη δώσε
αγκαλιά, σαν περιστέρια
κράτα της σφιχτά τα χέρια

Βάλ' τη πάνω στ' άλογο σου
πάνε για το σπιτικό σου
άντε πες το με ντελάλη
πως δε θ' αγαπήσεις άλλη

Τράβα και στης γης το άκρο
πες πως σκότωσαν το δράκο
ποιος αν ρωτήσουν, να τους πεις:
το παλικάρι της φακής

Τ' όνειρο μακριά πηγαίνει
σε λιγάκι ο ήλιος βγαίνει
ξύπνα γιε μου παλικάρι
σε κοιτάζω με καμάρι.

γη 26/2/2008

Να σ' αγαπούσα παραπάνω

Απόψε μοναξιά μου μη τρομάζεις
το χρώμα της μορφής της μην αλλάζεις.
Ας το κορμί στην άκρη να πατήσει
Θηλιά αγκαλιά μπορεί να το κρατήσει.

Όσο ζυγίζει μια σκιά τόσο κοιμάμαι
τόσος καιρός που χάθηκε λυπάμαι.
Ψεύτικος ύπνος θα ‘ρθει να με πάρει
να φτερουγίσω μέχρι το φεγγάρι.

REF#
Να σ' αγαπούσα παραπάνω απ’ όσο τώρα
δε θυμάμαι.

Κόκκινο στα χέρια βάλ' της χρώμα
σημάδι, ότι την ποθώ ακόμα.
Το όνειρο κοντά μου θα κρατήσω
Λίγη πνοή μονάχα για να ζήσω.

Ας πάρω μοναχά ότι δε θέλει
να κρύψω τη δική μου τη νεφέλη.
Λίγη αλμύρα μονάχ' από τα χείλι
παρέα σαν τη νύχτα με το δείλι.

Να σ' αγαπούσα παραπάνω απ’ όσο τώρα
δε θυμάμαι.

γη 20/04/2008