Απόψε μοναξιά μου μη τρομάζεις
το χρώμα της μορφής της μην αλλάζεις.
Ας το κορμί στην άκρη να πατήσει
Θηλιά αγκαλιά μπορεί να το κρατήσει.
Όσο ζυγίζει μια σκιά τόσο κοιμάμαι
τόσος καιρός που χάθηκε λυπάμαι.
Ψεύτικος ύπνος θα ‘ρθει να με πάρει
να φτερουγίσω μέχρι το φεγγάρι.
REF#
Να σ' αγαπούσα παραπάνω απ’ όσο τώρα
δε θυμάμαι.
Κόκκινο στα χέρια βάλ' της χρώμα
σημάδι, ότι την ποθώ ακόμα.
Το όνειρο κοντά μου θα κρατήσω
Λίγη πνοή μονάχα για να ζήσω.
Ας πάρω μοναχά ότι δε θέλει
να κρύψω τη δική μου τη νεφέλη.
Λίγη αλμύρα μονάχ' από τα χείλι
παρέα σαν τη νύχτα με το δείλι.
Να σ' αγαπούσα παραπάνω απ’ όσο τώρα
δε θυμάμαι.
γη 20/04/2008
